Thuiskomen bij de Behabrug

De favoriete brug van Eva is de Behabrug

Eva: “Als je komt aanrijden over de A10 zie je ‘m al liggen. Bijna thuis, denk ik dan. Vanaf de afslag rij je zo over de brug rechtsaf naar Steigereiland-Zuid, waar ik elf jaar heb gewoond. Aan het water, ik wil altijd bij het water in de buurt zijn. Eigenlijk gek voor iemand die in Zuid-Limburg is geboren en getogen, maar sinds ik op mezelf woon, heb ik altijd plekken gekozen waar ik naar het water kon gaan. Ik woonde eerder in Den Bosch en Wageningen, na mijn studie in Pretoria en Dubai. Daarna was Amsterdam eigenlijk de enige plek waar ik wilde wonen. De stad, uitgaan, cultuur, en Schiphol dichtbij zodat ik overal naartoe kan vliegen. Toen ik naar het huis op Steigereiland ging kijken, reed ik over die brug en ik voelde meteen: ja. Het is ideaal. Met de tram of op de fiets ben je zo in het centrum of in Noord, waar ik ook heb gewoond.”

“Ik woonde samen op Steigereiland, we gingen uit elkaar omdat ik kinderen wilde en hij niet meer, hij heeft al twee zoons. We bleven bevriend, maar een relatie tussen ons is geen goed idee. Tot ik in verwachting bleek te zijn, van een avond samen na een feestje. Volkomen onverwacht, ik was al 42, maar we besloten ervoor te gaan.”

“De zwangerschap verliep fantastisch, ik had wel twee jaar zwanger willen zijn. Een bevriende fotograaf wilde foto’s van mij maken met mijn bolle buik. Op welke plek voel je je thuis, vroeg ze, dan wil ik je daar fotograferen. Dat is dus de Enneüs Heermabrug, of de Behabrug zoals iedereen hem hier noemt. Daar heeft zij de foto’s gemaakt in dat mooie warme licht aan het einde van een zomerdag. En tien dagen later werd onze dochter geboren, ze is nu tweeënhalf. Ze is afwisselend bij mij en bij haar vader en haar twee grote broers. Ik ben pas verhuisd naar Gaasperplas, een plek met meer groen dan Steigereiland. Maar na elke werkdag rij ik om half vijf weer over de brug om onze dochter op te halen bij haar vader. En elke keer ben ik blij om de brug te zien.”