Walter Süskindbrug: schijn bedriegt

Cultuurbarbarij, zou je denken. Zo’n markante, monumentale brug ga je toch niet vervangen door een brug uit de fabriek? Maar schijn bedriegt. Want de Walter Süskindbrug heeft misschien wel de uitstraling van een historische, 17e-eeuwse ophaalbrug, hij dateert van 1972. En de brug is ook geen monument. Ook al wordt hij jaarlijks door duizenden toeristen gefotografeerd.

17e en 18e eeuw

Dat betekent niet dat dit de eerste brug is die hier staat: er gaat een reeks van bruggen aan vooraf. Op de stadsplattegrond van Daniel Stalpaert uit 1662 staat al een brug getekend. En op een tekening van Gerrit de Broen uit 1785 zien we dat het in die tijd een ophaalbrug met twee pijlers – of jukken – en drie doorvaarten was.

19e eeuw

Een eeuw later, in 1872, worden de Oranjesluizen in het IJ opgeleverd en wordt de Nieuwe Herengracht een drukke vaarroute. Dat betekent dat de brug aangepast moet worden. De houten ophaalbrug wordt in 1874 vervangen door een ijzeren basculebrug met een bredere doorvaart in het midden.

20e eeuw

Spoel tachtig jaar vooruit naar 1962 en we zien dat de brug weer vervangen moet worden. Dit keer vanwege de slechte paalfundering. Toch zou het door geldgebrek nog tien jaar duren voordat die nieuwe brug er kwam. Al die tijd moesten bewoners gebruikmaken van een noodbrug die vijftig meter oostwaarts over de gracht lag. 

Toen de nieuwe brug eindelijk gebouwd kon worden, was de Weesperstraat inmiddels aangewezen als hoofdverkeersweg. Het oorspronkelijke plan voor een moderne zestien meter brede brug sneuvelde en de gemeente koos voor een veel smallere dubbele ophaalbrug in de klassieke stijl van de Magere Brug. Maar dan wel met een betonnen fundering en een val dat met stalen balken werd verstevigd.

21e eeuw

Dat is de brug die vorig jaar is vernieuwd. In een paar maanden tijd zijn het val en de bovenbouw van de brug vervangen door een prefab stalen skelet dat we met hout hebben bekleed. De brug behield daardoor hetzelfde uiterlijk maar werd beter bedienbaar. Het hout moeten we over een jaar of 50 misschien weer opknappen of vervangen. Naar de binnenkant hebben we de komende 100 jaar of langer geen omkijken meer.